Klasyczne odlewy gipsowe mogą być niewygodne dla niektórych pacjentów. Należy bardzo uważać, aby nie zamoczyć go pod prysznicem. Mokre gipsy są bardziej podatne na odpryski i mogą być mniej skuteczne w stabilizowaniu nogi. Zmoczenie kawałka gipsu przy skórze może zwiększyć ryzyko infekcji grzybiczej i powstania nieprzyjemnego zapachu.
Jak wygląda założenie gipsu?
Powinniśmy udać się do szpitala zaraz po złamaniu. Następnie należy wykonać zdjęcie rentgenowskie, a lekarz zdecyduje o naprawie złamanej kości. Wbrew pozorom nakładanie gipsu nie jest takie łatwe i może prowadzić do komplikacji, jeśli zostanie wykonane nieprawidłowo.
Poszczególne etapy zakładania gipsu:
- Należy nałożyć rękaw na uszkodzoną część ciała, a następnie podkład gipsowy,
- Kolejnym krokiem jest moczenie bandaża gipsowego w wodzie na kilka sekund, temperatura wody nie powinna przekraczać 20-22 stopni,
- Okrężnymi ruchami należy umieść pasek na wcześniej zabezpieczonej skórze.
Należy pamiętać, że zakładanie gipsu jest procesem bezbolesnym. W przypadku złamania otwartego nie zaleca się wprowadzenia gipsu, ponieważ w takim przypadku konieczna jest operacja. Proste kroki mogą być trudne do wykonania, gdy nasza noga jest w gipsie. Jedną z najtrudniejszych czynności będzie dla nas chodzenie. Noga, która jest w gipsie, musi być odciążona, więc konieczne będą kule, które pomogą odciążyć tę nogę. W przypadku bardziej złożonych złamań może być nawet wymagany wózek inwalidzki.
Noga w gipsie utrudnia samodzielne przenoszenie przedmiotów z jednego miejsca na drugie. Niestety wtedy nasze ręce są zajęte kulami, którymi się podpieramy. Kiedy noga stanie się mocniejsza i opanujemy technikę chodzenia w gipsie, będzie nam dużo łatwiej. Noga gipsowa może zostać zdrętwiała z powodu porażenia nerwu. Nogi są również podatne na siniaki, zwłaszcza gdy obrzęk ustępuje i staje się luźniejszy w gipsie. Nasza noga może być zdrętwiała z powodu paraliżu uszczypniętego nerwu. Stopy są również podatne na otarcia, zwłaszcza gdy obrzęk jest spuchnięty i luźny w gipsie.
Jakie ubrania nosić przy nodze w gipsie?
Ważne jest, aby nie zakładać ubrań, które będą uciskać naszą kończynę. Odradzane jest chodzenie w jeansach, rurkach. Na spokojnie można zakładać dresy lub krótkie spodenki, o ile pogoda na to pozwala. Gdy mamy gips tylko na kostce można założyć również legginsy bądź luźne spodnie, które nie będą przylegały do gipsu. Kobiety mogą ułatwić sobie sprawę i mogą ubrać długą przewiewną spódnicę.
Generalnie zaleca się unoszenie nogi tak często, jak to możliwe, gdy noga jest w gipsie (na przykład gdy leżymy, dać ja na poduszkę). Nie zaleca się jednak również leżenia przez cały okres rekonwalescencji – może to doprowadzić do znacznego zmniejszenia siły mięśni, które z powodu opatrunku nie będą prawidłowo funkcjonować. Dlatego też, po zagojeniu i zespoleniu kończyny dolnej, noga z gipsem powinna zostać poddana fizjoterapii w celu przywrócenia prawidłowego napięcia mięśniowego. Na nodze, która jest poddana gipsowi, kule ortopedyczne doskonale nadają się do poruszania się, dzięki czemu można przenieść ciężar ciała na zdrową kończynę. W tym momencie należy pamiętać, aby nie wywierać zbyt dużego nacisku na zdrową nogę, gdyż może to doprowadzić do dalszych kontuzji, np. bólu spowodowanego przeciążeniem największego stawu ciała, czyli kolana.
Gips, który jest zbyt ciasny na nodze, może spowodować przerwanie dopływu krwi do nogi, uszczypnięcie nerwów i zlokalizowane oparzenia skóry.
Objawy zbyt ciasnej obsady mogą obejmować:
- Silne mrowienie w nodze podczas gipsu, po którym następuje stopniowa utrata czucia w palcach stóp,
- niebieskie palce,
- Miejscowy ból skóry pod gipsem, taki jak pieczenie lub otarcia.
Aby zastosować domowe środki zmniejszające obrzęk nogi pod gipsem, umieść nogę na podwyższeniu i użyj zimnego okładu z lodem. Jeśli noga z gipsu pozostanie spuchnięta i zmieni kolor na niebieski, konieczna jest konsultacja medyczna. Powolny przepływ krwi w niesprawnej nodze zwiększa ryzyko powstawania zakrzepów krwi w żyłach. Zwłaszcza jeśli masz żylaki, miej oko na nogi pod kątem przewlekłego obrzęku i nasilenia bólu pod gipsem. Dlatego profilaktykę przeciwzakrzepową, np. w postaci podskórnej heparyny drobnocząsteczkowej, należy stosować, gdy kończyna dolna jest unieruchomiona w opatrunku gipsowym. Warto mieć na uwadze regularnie wykonywanie zastrzyków przeciwzakrzepowych, które muszą być zgodne z zaleceniami lekarza.
Podobne tematy: